Tatrzańska Atlantyda
Dziś kilka słów o przemijaniu. Tatry od dzieciństwa mnie fascynowały. Złowrogie i niedostępne a jednocześnie tak piękne i magnetyczne. Śpiący rycerz, niczym morska syrena, cichutko przywoływał do siebie od najmłodszych lat. Pamiętam pisk hamującego pociągu na końcowej stacji, obowiązkową wizytę w galerii Hasiora i wieczorny spektakl w teatrze. Pamiętam Tatry puste, kilka autobusów na krzyż, zwyczaj chadzania z przewodnikiem, obowiązkowe “Dzień dobry” na szlaku i zapach sianokosów na peryferiach Zakopanego.
Tatry były, są i będą, tylko jakby klimat się zmienił. Krupówki upodobniły się do centrum Sopotu. Dla wielu Tatry stały się aktorem II planu, dla innych miejscem obowiązkowego zdjęcia w kolekcji. Ani dobrze, ani źle-inaczej. Po latach stanąłem nad Morskim Okiem. Serce zabiło jednak tak samo. Stojąc pomiędzy opalającymi się turystami, wpatrzony byłem w Mnicha, refleksy na wodzie, grań rozcinającą błękit nieba. W tej jednej chwili byłem tylko ja i góry.
Często wracam w Tatry mojego dzieciństwa, opisane w licznych książkach Tatry Witkacego i Zaruskiego oraz do pięknego albumu “Tatrzańska Atlantyda” Piotra Mazika. Na chwilę cofam się w czasie. Ożywają ludzie, miejsca, zdarzenia. Album “Tatrzańska Atlantyda” jest moim wehikułem czasu.
Jeśli chcecie zobaczyć, jak kiedyś wyglądały znane Wam miejsca, jakie noszono stroje, jak wyglądały twarze pionierskich śmiałków, jak wtedy pracowały konie z Morskiego Oka i jak wyglądało życie w Tatrach-koniecznie sięgnijcie po wspomniany album. Odkryjecie te piękne góry na nowo, niczym nowy ląd. Odkryjecie to, co odeszło.
Wszystko tak szybko przemija… Te czasy pamięta już tylko garstka osób i jedna, samotna limba.
“Samotna limba szumi
na zboczu stromem,
u stóp jej czarna przepaść
zasłana złomem.
Wkoło się piętrzy granit
zimny, ponury,
ponad nią wicher ciemne
przegania chmury.
W krąg otoczona taką
pustką okrutną,
samotna limba szumi
bezdennie smutno…”
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Wydawca
Tatrzański Park Narodowy
Kuźnice 1, 34-500 Zakopane
Muzeum Tatrzańskie
im. Dra Tytusa Chałubińskiego
Krupówki 10, 34-500 Zakopane
Format: 26x28 cm (szer. x dł.) Waga: ok. 2.5 kg Oprawa: miękka + obwoluta Liczba stron: 353 ISBN: 978-83-61788-72-0 Zakopane 2014
16 Comments
Fajne forum, z wieloma ciekawymi wątkami. Na pewno wrócę tu jeszcze nieraz.
30 listopada, 2018 - 9:10 amBardzo Ci dziękuję za miłe słowa. Zapraszam ponownie a jeśli będziesz miał pomysł na nowy wątek, pisz śmiało. Będę wdzięczny za każdą sugestię.
2 grudnia, 2018 - 6:19 pmW życiu nie powiedziałabym, że tak można podejść do sprawy. To zupełnie inna wizja od mojej, ale co ciekawe bardzo do mnie przemawiająca.
5 grudnia, 2018 - 8:50 amCieszę się, że wpis wywołał zaciekawienie 🙂 Zapraszam do szerszej korespondencji na priva
5 grudnia, 2018 - 7:14 pmJak najbardziej popieram pomysły przedmówców.
7 grudnia, 2018 - 4:09 pmDzięki wielkie za podpowiedzi! Czasami człowiek siedzi i trudzi się nad rozwiązaniem problemu, a tu wystarczy załączyć komputer i tak wiele odpowiedzi w jednym.
10 grudnia, 2018 - 11:10 ammiło to słyszeć
10 grudnia, 2018 - 5:20 pmA ma ktoś może jakieś inne doświadczenia? Potrzebuję nieco innego podejścia do sprawy.
11 grudnia, 2018 - 11:35 amCzasami warto usiąść w fotelu i pomyśleć o tego typu sprawach. Fajnie, że są ludzie, którzy chcą się dzielić swoimi doświadczeniami z innymi za pomocą Internetu. Co byśmy bez niego dziś zrobili, ehh…
11 grudnia, 2018 - 1:49 pm[…] po Tatrach, o których ostatnio pisałem TU, zakazane są na wszystkich szlakach turystycznych między zmierzchem a świtem 0d 1 marca do 30 […]
13 grudnia, 2018 - 7:04 pmSuper pomysł! Sama bym nie wpadła na to, żeby tak rozwiązać ten problem.
11 marca, 2019 - 3:54 pmBardzo fajny wątek. Szukałem długo rozwiązania moich zagwostek i w końcu pomogliście. Dziękuję serdecznie!
12 marca, 2019 - 7:39 amMam nadzieję, że moi przedmówcy mają rację, bo mam zamiar zastosować się do kilku powyższych sugestii. Niezmiernie ciekawa jestem efektów.
12 marca, 2019 - 2:22 pmBla, bla, bla… a mnie się wydaje, że część z Was jest tu tylko po to żeby pisać negatywne opinie. Proponuję czasem ubrać różowe okulary i spojrzeć na świat z trochę innej perspektywy.
13 marca, 2019 - 12:18 pmdziękuję i mam prośbę. Najwyraźniej coś mnie omija. Z poziomu administratora nie widzę całej tej dyskusji. Czy mogę prosić o podesłanie zdjęć ekranu z komentarzami? Muszę poprawić funkcjonalność strony, bo ewidentnie coś nie działa
13 marca, 2019 - 4:58 pmMuszę przyznać, że jestem zaskoczony podejściem kilku osób. Doceniam pomysły, chyba pokuszę się nawet osobiście o realizację kilku z nich.
13 marca, 2019 - 1:05 pmMam nadzieję, że moi przedmówcy mają rację, bo mam zamiar zastosować się do kilku powyższych sugestii. Niezmiernie ciekawa jestem efektów.
13 marca, 2019 - 4:20 pm